Termin zapisania do PPK a wcześniejsze zatrudnienie

Na termin zapisania do PPK może wpłynąć wcześniejsze zatrudnienie u innego pracodawcy

Od 1 stycznia 2021 r. ustawę z 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1342), dalej „ustawa o PPK”, stosuje się: do najmniejszych pracodawców z sektora prywatnego (takich, którzy na 31 grudnia 2019 r. zatrudniali mniej niż 20 osób zatrudnionych), a także do jednostek sektora finansów publicznych. Jest to ostatni, czwarty etap wdrożenia tego programu.

Uruchomienie PPK wymaga zawarcia przez pracodawcę dwóch umów z instytucją finansową: umowy z zarządzanie PPK, a następnie – w imieniu i na rzecz osób zatrudnionych – umowy o prowadzenie PPK. Jednostki sektora finansów publicznych mają czas na zawarcie umowy o zarządzanie PPK do 26 marca, a umowy o prowadzenie PPK do 10 kwietnia br. Natomiast pozostali pracodawcy z tego etapu umowę o zarządzanie PPK powinni zawrzeć do 23 kwietnia, a umowę o prowadzenie PPK do 10 maja br. 

Polecamy: Pracownicze plany kapitałowe. Obowiązki pracodawcy

Istotny może być staż

Zawarcie dla danej osoby zatrudnionej umowy o prowadzenie PPK powoduje, że staje się ona uczestnikiem tego programu. Definicja „osoby zatrudnionej” zawarta jest w art. 2 ust. 1 pkt 18 ustawy o PPK. „Osobą zatrudnioną” jest nie tylko pracownik, ale także np. zleceniobiorca podlegający z tytułu tego zlecenia obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. W imieniu i na rzecz osób zatrudnionych, które ukończyły 18 lat i nie ukończyły 55. roku życia, o ile nie złożyły deklaracji o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK, pracodawca zawiera umowę o prowadzenie PPK automatycznie (bez konieczności uzyskania ich zgody). Natomiast dla osób zatrudnionych, które ukończyły 55. rok życia i nie ukończyły 70. roku życia, umowę o prowadzenie PPK zawiera się tylko na ich wniosek.

Jeżeli dana osoba była zatrudniona u swego pracodawcy w dniu objęcia tego pracodawcy przepisami ustawy o PPK (czyli w przypadku pracodawców z ostatniego etapu wdrożenia tego programu – 1 stycznia br.), pracodawca nie musi sprawdzać jej okresu zatrudnienia. Jeśli jednak została zatrudniona po tym dniu, pracodawca zapisuje ją do PPK (czyli zawiera dla niej umowę prowadzenie PPK) dopiero po upływie 3-miesięcznego (90-dniowego) okresu zatrudnienia. Okres ten ustala się zgodnie z art. 16 ustawy o PPK. Przyjęto w nim m.in., że do wymaganych 90 dni zatrudnienia wlicza się także okresy zatrudnienia z poprzednich 12 miesięcy, przy czym chodzi tu nie tylko o okresy zatrudnienia, które miały miejsce u obecnego pracodawcy, ale także o okresy zatrudnienia u innych pracodawców, jeżeli - z mocy odrębnych przepisów - obecny pracodawca jest następcą prawnym w stosunkach prawnych nawiązanych przez poprzedniego pracodawcę danej osoby. Taka sytuacja ma miejsce np. w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę, zgodnie z art. 23[1] kodeksu pracy.

Nie każde zatrudnienie bierze się pod uwagę

Do okresu zatrudnienia, o którym mowa w art. 16 ustawy o PPK, nie wlicza się okresów zatrudnienia, podczas których dana osoba podlegała dobrowolnie ubezpieczeniom społecznym oraz okresów zatrudnienia na podstawie innego tytułu do ubezpieczeń niż wymienione w art. 2 ust. 1 pkt 18 ustawy PPK. Osoby podlegające dobrowolnie ubezpieczeniom społecznym oraz osoby podlegające obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym na podstawie innych tytułów niż wymienione w tym przepisie nie spełniają bowiem definicji osoby zatrudnionej.

Okres zatrudnienia powinien być ustalony zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 15 ustawy o PPK - np. w przypadku pracownika jest to okres od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku. Okres urlopu bezpłatnego należy uwzględnić, jeżeli w miesiącu, w którym pracownik przebywał na urlopie bezpłatnym, uzyskał ze stosunku pracy jakikolwiek przychód, który stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Wysokość wpłat do PPK

Wpłaty do PPK, finansowane przez uczestnika PPK i jego pracodawcę, stanowią określony procent wynagrodzenia tego uczestnika. Zgodnie z definicją z art. 2 ust. 1 pkt 40 ustawy o PPK, „wynagrodzenie” oznacza podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe uczestnika PPK, o której mowa w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, bez stosowania ograniczenia z art. 19 ust. 1 tej ustawy (tzw. limit trzydziestokrotności) oraz z wyłączeniem podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób przebywających na urlopie wychowawczym oraz pobierających zasiłek macierzyński lub zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego.

Uczestnik PPK finansuje wpłatę podstawową w wysokości 2% swego wynagrodzenia (w przypadku osób o niskich zarobkach, nieprzekraczających miesięcznie 120% minimalnego wynagrodzenia, wpłata ta może zostać obniżona nawet do 0,5%). Uczestnik PPK może także finansować wpłatę dodatkową w wysokości do 2% wynagrodzenia. Natomiast pracodawca finansuje za uczestnika PPK wpłatę podstawową w wysokości 1,5% wynagrodzenia, a ponadto może finansować wpłatę dodatkową do 2,5% wynagrodzenia.

W oparciu o staż można różnicować dodatkowe wpłaty pracodawcy

Pracodawca może różnicować wysokość finansowanej przez siebie wpłaty dodatkowej ze względu na długość okresu zatrudnienia uczestników PPK. Odpowiednio stosuje się przy tym art. 16 ust. 2 i 3 ustawy o PPK, co oznacza m.in., że do okresu obecnego zatrudnienia uczestnika PPK należy wliczyć jego okresy zatrudnienia z poprzednich 12 miesięcy - u tego pracodawcy albo u innych pracodawców, jeżeli z mocy odrębnych przepisów obecny pracodawca jest ich następcą prawnym. Aby wprowadzić inne - niż okres zatrudnienia - kryteria różnicowania wpłaty dodatkowej finansowanej przez pracodawcę, konieczne jest zastrzeżenie tego w regulaminie wynagradzania lub układzie zbiorowym pracy. Natomiast każdy pracodawca może zróżnicować wysokość finansowanej przez siebie wpłaty dodatkowej ze względu na długość okresu zatrudnienia. Ustalenie tego okresu musi jednak następować na zasadach określonych w ustawie o PPK. 

Pracodawca oblicza i pobiera wpłaty do PPK w terminie wypłaty wynagrodzenia. Pierwsze wpłaty do PPK należy obliczyć i pobrać już od pierwszego wynagrodzenia wypłaconego osobie zatrudnionej po zawarciu dla niej umowy o prowadzenie PPK. Pracodawca ma obowiązek przekazania wpłat do instytucji finansowej w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostały obliczone i pobrane.

Więcej na temat PPK na mojeppk.pl i pod nr telefonu 800 775 775. Zachęcamy również do korzystania z bezpłatnych szkoleń prowadzonych przez ekspertów PFR Portal PPK. Na szkolenia można zapisać się tutaj: https://www.mojeppk.pl/szkolenia.html.